Als je op de buurtweide Aa-weide aan de rand van de Aa-landen bent, nemen overvliegende ganzen en het weidse uitzicht over de Wijde Aa je mee de natuur in. Op de buurtweide zelf vind je onder andere pony’s, geiten, schapen, varkens, kippen en konijnen. De Aa-weide wordt al jaren beheerd door Marieke en Leonie.

Grote groep vrijwilligers

Met z’n tweeën doen ze het beheer, maar in totaal zijn er zo’n kleine dertig vrijwilligers actief. De vrijwilligers komen grotendeels uit de wijk de Aa-landen. ‘We hebben de taken opgedeeld, om het zo laagdrempelig mogelijk te houden. We hebben vrijwilligers voor voerdiensten, openen, klusjes, schoonmaakwerk… Daarom zijn er zoveel vrijwilligers. Het regelt zich heel goed in ons team. Als iemand in de groep gooit dat ‘ie niet kan, is er altijd wel iemand die kan invallen. Dat maakt het voor ons een stuk makkelijker.’ vertelt Marieke.

Beheerderstaken

‘Toen ik hier tien jaar geleden begon als beheerder waren we met een beheerdersgroep van zeven. Inmiddels zijn Marieke en ik nog met z’n tweetjes,’ vertelt Leonie. ‘Wat ook zo zijn voordelen heeft, want we hoeven alleen met elkaar af te stemmen.’ Marieke is opgeleid tot dierenartsassistent en is afgekeurd om te werken. Ze zet haar medische kennis graag in voor de dieren. ‘Als beheerder heb je veel verschillende taken, zoals het begeleiden van vrijwilligers maar ook het nemen van beslissingen en het behandelen van dieren als zij ziek zijn. Dat kan behoorlijk intensief zijn. De afgelopen jaren zijn er heel wat virussen in Nederland geweest, zoals blauwtong en de vogelgriep, waar we op moesten anticiperen. Dan is het fijn dat ik op mijn kennis kan bouwen.’

 ‘Ik vind het belangrijk dat kinderen in aanraking komen met dieren en natuur en dat ze leren wat er bij komt kijken’ – Leonie

24/7

Vrijwilligers die een voerdienst draaien, sluiten na hun dienst het hek en gaan lekker naar huis. ‘Voor ons is het echt een 24/7 job,’ vertelt Marieke uit ervaring. ‘Je bent nooit vrij, ook niet als je op vakantie bent, ‘Als je een berichtje krijgt als één van de dieren ziek is, app je toch even naar de vrijwilliger welke medicijnen ze kunnen geven’. In 2023 – toen er Blauwtong op de buurtweide was – waren Leonie en Marieke zelfs iedere dag aanwezig om de dieren dwangvoer en medicatie te geven. ‘Je weet waar je het voor doet,’ vertelt Leonie. ‘Alle dieren hebben het overleefd, maar je merkt dan wel hoe pittig het is. Soms baal ik er wel van, ik werk 36 uur en ik heb een kind. Maar dan kom ik weer hier…’ Ook Marieke voelt veel binding met de buurtweide. ‘Ik ben chronisch ziek, ik kan niet werken omdat dat te zwaar is. Eigenlijk is dit ook veel te zwaar voor mij, ik ga continu over mijn grenzen heen.’

Uitdagingen

‘We hebben het best goed voor elkaar. De groep vrijwilligers is solide. Maar, als een vrijwilliger besluit per direct te stoppen, staan we wel voor een uitdaging,’ zegt Marieke. Daarom hameren Marieke en Leonie er ook op bij nieuwe vrijwilligers dat het werk op de buurtweide wel vrijwillig is, maar niet vrijblijvend. Dat vinden van nieuwe vrijwilligers is een klus op zich. Als er te weinig vrijwilligers zijn, gaat de voerdienst voor het openstellen voor bezoek. Vanuit de gemeente komen er ook steeds meer randvoorwaarden, omdat er tegenwoordig strengere eisen zijn voor het dierwelzijn. ‘We staan daar helemaal achter, maar het vraagt wel veel meer van ons én van de vrijwilligers. Als we daar allemaal aan zouden moeten voldoen, zouden we echt omvallen. Gelukkig lijkt het er nu op dat de eisen voor de buurtweides aangepast worden,’ zegt Marieke.

Beheerders van andere buurtweides zien Leonie en Marieke tijdens platformvergaderingen en ‘spreken’ ze in de appgroep waar de beheerders vragen kunnen stellen of elkaar tips kunnen geven.