Dertig jaar lang had Anita het gevoel dat mensen haar niet begrepen. Het werd tijd voor verandering. Anita kwam met Jolanda in contact nadat zij bij de praktijkondersteuner van de huisarts was geweest. “Ik was mijn vertrouwen in de mens een beetje kwijtgeraakt,” vertelt Anita. Ze wilde graag weer meer dingen ondernemen, om zo ook weer meer zelfvertrouwen op te doen. Een flinke sprong in het diepe, zo voelde dat voor haar. De praktijkondersteuner verwees Anita door naar welzijnscoach Jolanda.

Fijne ervaring

Bij de eerste afspraak met welzijnscoach Jolanda was Anita Balisa uit Assendorp ‘heeeeel erg zenuwachtig’. “Ik ben van nature nogal gesloten en ik had geen idee wie ik aan zou treffen. Maar toen ik Jolanda ontmoette voelde het meteen heel goed. We hebben heel fijne gesprekken gehad, kon echt open en eerlijk zijn. Ik had echt het gevoel dat Jolanda mij begreep, en dat was ik niet echt gewend. Dat was een heel fijne ervaring.”

Passende activiteiten zoeken

Samen onderzoeken Jolanda en Anita welke activiteiten passend zijn. Zo probeert ze een aantal activiteiten bij gezonde leefstijlcoach Esther en naailessen in Holtenbroek. “Dat was best leuk, maar ik moest steeds met de bus en dat was niet haalbaar voor mij en mijn interesses lagen ergens anders.” Die uitstapjes waren ook niet het belangrijkste, vertelt Jolanda: “Wat het belangrijkste was in de gesprekken was dat we onderzochten hoe het met Anita ging. Waar sta je, hoe gaat het met op jezelf wonen? Goed luisteren, kijken naar wat Anita nodig heeft. Ik zag haar steeds meer groeien en losser komen. Ik heb echt waardering voor de drive die Anita heeft om het zelf te doen. Zij maakte stappen en ik volgde haar daarbij. Ik kon haar ondersteunen, het paste heel goed bij elkaar.”

Leren grenzen aangeven

Inmiddels is Anita verhuisd naar haar eigen woning. Tijdens de periode dat ze met de verhuizing bezig was, moest ze een afspraak met Jolanda afzeggen. “Dat vond ik echt moeilijk. Ik ben een persoon die niet graag iemand teleurstelt. Maar Jolanda vond het juist heel goed dat ik mijn grenzen aangaf. Dat het ok is dat je je grenzen aangeeft, heb ik echt van haar geleerd.”

Structuur in de dag

Anita zag een oproep om te komen eten in een kerk via ZwolleDoet!. “Ik dacht, nu ik de stap heb gezet om meer te ondernemen, ga ik dit ook gewoon proberen.” Dat was een schot in de roos. “Het is wonderbaarlijk,” zucht Anita. “Ik heb me inmiddels aangesloten bij de kerk. Dat helpt me bij het aanbrengen van structuur in de dagelijkse bezigheden. Ik volg ook bijbelles én ik ga gedoopt worden!” Via ZwolleDoet! en het Oranjefonds (waar Anita ook in haar vorige woonplaats actief voor was) werd Anita als vrijwilliger gekoppeld als wandelmaatje. Ze wandelt nu regelmatig met iemand uit haar buurt.

Achter de geraniums?!

Als Anita niet de stap had gezet om naar de huisarts te gaan, had ze wellicht nog steeds thuis gezeten. “Achter de geraniums,” grapt ze. “En dat doe je toch niet al op je 48^e?” Jolanda gaf Anita een duwtje in de rug om het daarna weer zelf te kunnen. “Het is fijn dat je iemand hebt op wie je terug kan vallen. Ik had Jolanda daar echt voor nodig. Ik wist dat ik het kon, maar mijn vertrouwen was te veel beschadigd. Dat is nu weer terug. Het gaat hartstikke goed!”