Essa leerde bij Vuurkracht te genieten van kleine dingen

Essa woonde met haar ouders in Spanje en verhuisde naar Nederland om de studie Comic aan ArtEZ te volgen. Haar – van oorsprong Nederlandse – ouders wonen nog in Spanje. Ze heeft al een aantal jaren last van depressies en door Corona voelde ze zich nóg minder één met de wereld. Ze had afleiding nodig en vond het moeilijk om weer naar buiten te gaan en sociale contacten op te doen. Via school kwam ze in aanraking met Vuurkracht. “Ik las wat het inhield en dacht ‘hey, dat is wel iets voor mij, het klinkt als iets wat ik nog niet eerder gedaan heb!’ Ik heb toen gelijk het eerste gesprek aangevraagd.”

Essa vertelt: “Ik ging met zenuwen naar het eerste gesprek, want ik was bang dat ik te oud zou zijn, ik was op dat moment namelijk 27 jaar. Gelukkig nam de angst wat af toen ik zag dat het gesprek op een kinderboerderij plaatsvond. Ik houd van dieren, dus ik was meteen verliefd! Arend-Jan was ontzettend aardig, hij had een kopje koffie voor me klaargezet en we gingen lekker in het zonnetje zitten. Ik voelde me meteen op mijn gemak. Voor het eerst had ik het gevoel dat iemand mij echt begreep en mij liet uitpraten.  

Er zijn voor elkaar

Omdat ik me zo op mijn gemak voelde, besloot ik om Vuurkracht een kans te geven. Ik kwam in een super gehechte groep waar we alles konden delen. Het was heel mooi, want we zaten allemaal met elkaar in hetzelfde schuitje. We hielpen elkaar écht. We voelden elkaars pijn aan. Ik weet wel dat we op een hele confronterende dag binnen Vuurkracht allemaal ons verhaal deden, het was superzwaar maar iedereen was er voor elkaar. Dat was heel mooi om mee te maken. Wat ook mooi is aan Vuurkracht, is dat je de ruimte krijgt om je eigen talenten in te zetten. Als tekenaar mocht ik bijvoorbeeld een keer een cursus striptekenen geven op de BSO bij de Klooienberg. Dat vond ik zó leuk, dat ik nu aan het kijken ben naar opties voor in de toekomst die hierop aansluiten. 

Ruimte om mezelf te zijn 

Vuurkracht heeft mij de kracht gegeven om na al die jaren toch in therapie te gaan. Ik merkte dat het goed was voor me om mij open te stellen en om mijn verhaal te kunnen doen. Het maakt de drempel voor vervolgstappen lager, je krijgt de ruimte om jezelf te zijn. Het gaat nu ook een stuk beter met me. Natuurlijk blijven er ups en downs, maar dat hoort erbij. Ik heb door Vuurkracht met een positievere blik op de toekomst, ik heb meer geleerd om te kijken naar de kleine dingetjes die er echt toe doen. Dat heeft me echt hoop gegeven!