Toen Danya voor het eerst in het wijkcentrum Ons Eigen Huis kwam, voor een activiteit voor haar dochter, liep ze buurtwerker Elselies tegen het lijf. Ze kwamen in gesprek over hoe fijn het zou zijn als Danya haar buren beter zou kennen. De eerste stap naar een wekelijkse ontmoeting tussen bewoners uit de Kamperpoort was gezet.

Lekker(s) Kletsen

Danya komt oorspronkelijk uit Syrië en kwam samen met haar man en dochter vanuit Turkije naar Nederland. Samen met Nivin, die uit ook uit Syrië komt, zette ze een activiteit op die werd omgedoopt tot ‘Lekker(s) Kletsen’. “Ik woon twee jaar in Nederland en ik probeer om goed Nederlands te praten, het te begrijpen en ik wil graag iets doen. Studeren of werken. Maar het is niet makkelijk, het is echt een ‘challenge’ om iets succesvol te doen.”

COA aan de Meeuwenlaan

Iedere donderdag ontmoeten Danya en Nivin andere bewoners uit de Kamperpoort. De ene keer in het wijkcentrum Ons Eigen Huis, een andere keer gaan de vrouwen naar het COA aan de Meeuwenlaan of bezoeken ze ouderen in het verzorgingshuis Nieuwe Haven. “Ik vind het heel belangrijk om mensen van andere culturen te ontmoeten. Zo kan ik mijn Nederlands oefenen en ik vind het fijn om meer te weten over andere culturen”, vertelt Nivin met een grote glimlach.

Oefenen met de taal

Danya vervolgt: “De buurt waar wij wonen, is heel groot. Ik vind het belangrijk om te weten met wie ik woon, ik vind het fijn om mensen om mij heen te (leren) kennen.” Samen met Elselies bedacht Danya wat ze konden organiseren om meer mensen gelegenheid te geven om te vertellen over hun eigen cultuur, achtergrond én om te oefenen met de Nederlandse taal. De eerste ontmoeting is tijdens het ‘Bak-100’-festival. Het is echt een mooie kans om er achter te komen hoe andere
mensen hier in de buurt leven.”

Contact met buren

“Ik woon hier al acht jaar”, vervolgt Nivin. “Ik had niet heel veel contact met de buurvrouw. We zeiden elkaar gedag. Maar nu, door deze activiteit, praten we veel meer samen. Wie ben ik en wie ben jij?” Er komen mensen van verschillende culturen naar Lekker(s) Kletsen. Elselies: “Soms zitten we met zeven mensen, soms met vier. Als we naar het verzorgingshuis gaan of naar de vluchtelingenopvang is ons bereik meteen heel groot. We gaan de activiteit nu de ene maand bij het wijkcentrum, de andere maand bij de COA en de maand erop in het verzorgingshuis organiseren.”

Je welkom voelen

Zowel Nivin als Danya zijn erg blij dat ze in Nederland wonen en tegelijkertijd begrijpen ze dat er Nederlanders zijn die niet zitten te wachten op buitenlandse mensen die in Nederland komen wonen. “Ik zou het ook spannend vinden als er ineens vreemde mensen met een andere cultuur naast mij zouden komen wonen”, legt Danya uit. “We hoeven ook echt niet meteen iets met elkaar te doen, maar we moeten elkaar wel een kans geven. Ik heb me in de tien jaar dat ik in Turkije woonde, nooit welkom gevoeld. Mensen accepteerden ons niet. En dat terwijl de Turkse cultuur heel veel op de Syrische cultuur lijkt.Hier is dat anders. Niet iedereen wil met buitenlanders praten, maar als ik ergens naartoe ga, voel ik me altijd welkom.” Ook Danya voelt dat zo: “Nederlandse mensen doen echt hun best. En ook de gemeente Zwolle vindt het belangrijk dat buitenlandse mensen snel inburgeren, door ze bijvoorbeeld snel een Taalmaatje aan te bieden. Nivin straalt van oor tot oor: “Ik ben blij hier in Nederland.”